Skąd się biorą zdjęcia?

- Max, skąd się biorą zdjęcia? - spytała dolewając mi wina.

- Wiesz, w powszechnym mniemaniu zdjęcia biorą się z matrycy aparatu. Pewnie stąd to prześciganie się na ilość pikseli. Matryca to taki światłoczuły element w środku aparatu...

- Max – przerwała mi. - Wiesz dobrze jak nudzą mnie te techniczne wygibasy słowne, wystarczy mi wiedza, że z...

- Ale to błędny pogląd – tym razem ja nie dałem jej szansy dokończyć.

- Więc? - zawiesiła głos.

- Elu, spójrz przed siebie i opisz mi co widzisz.

- Grzywy fal złocą się w zachodzącym słońcu, na wschodzie niebo powoli przybiera barwę fioletu, na zachodzie ogromna tarcza słońca zanurza się w morskiej kipieli.

- Nieźle – pochwaliłem.

- O! A tam na piasku siedzi dziewczyna. Ma opuszczoną głowę, chyba jest smutna... Nie! Widziałeś? Spojrzała na zegarek, czeka na kogoś. Na pewno na ukochanego.

- Spójrz bardziej w lewo – naprowadziłem ją na kolejny trop.

- Widzisz, to on. Biegnie,. Wie, że się spóźnił. Ale przecież jechał cały dzień pociągiem by się z nią zobaczyć. Jestem pewna, że to ich pierwsze spotkanie. I będą tu siedzieć przytulając się i całując do północy – Eli spodobała się ta historia.

- Max, ale miało być o zdjęciach – udała obrażoną.

- Widzisz Elu, zdjęcia się biorą z tego, co widzisz, jaką chcesz nimi opowiedzieć historię i co chcesz zatrzymać w kadrze.

- Ale ja nie umiem...

- Umiesz – wszedłem jej w słowo. Tak samo, jak potrafiłaś opisać co widzisz i na podstawie tego zbudować opowieść. Opowiadaj zdjęciami.

Czaruś z Ciebie – ponownie dolała mi wina.

P.S.
Z przyczyn technicznych głosowanie zacznie się później. Czekam na dosłanie zdjęć, które zniknęły z serwera.